چند نکته مهم درباره نگهداری روانکارهای صنعتی
برای اینکه یک روانکار به طور کاملاً مناسب و مؤثر کار کند و بیشترین صرفه‌جویی در هزینه و سرمایه‌گذاری را به همراه داشته باشد، باید به طور مناسب و استاندارد نگهداری و ذخیره‌سازی شود. از این طریق، فرصت‌هایی برای افزایش بهره‌وری و قابلیت اطمینان تجهیزات در یک پروسه روانکاری حرفه‌ای سازمان‌دهی شده است. در این مطلب نکات مهمی در مورد چگونگی انبارش و نگهداری روانکارها بیان می‌شود که با دانستن آن‌ها می‌توانید مدت‌زمان نگهداری روانکارها با بالاترین استاندارد را افزایش دهید.
باید بدانید که روانکاری مناسب تنها مربوط به مقدار مناسب – در زمان مناسب – در مکان مناسب نیست، بلکه به تمیز نگه‌داشتن روانکارها، خنک نگه‌داشتن و شناسایی مناسب نیز مربوط می‌شود.
در اینجا چند نکته برای تشریح بهترین روش‌ها برای نگهداری و جابجایی مناسب روانکار وجود دارد:
1. طراحی فضای نگهداری و الزامات آن
یک فضای نگهداری روغن که به درستی طراحی شده باشد، باید عملکردی و ایمن باشد و تمام الزامات ذخیره‌سازی و جابجایی روانکار مورد نیاز برای تاسیسات را فراهم کند. طراحی فضای نگهداری روانکار باید با ارائه حداکثر ظرفیت ذخیره‌سازی روغن و گریس باشد. محدود کردن مقدار ذخیره روغن و گریس فله باعث می‌شود که روغن‌هایی که ذخیره شده‌اند، به موقع استفاده شوند و از گذشتن تاریخ مصرف آن‌ها جلوگیری شود. روانکارها، بخش مهمی از تجهیزات یک سیستم محسوب می‌شوند. در این سایت انگلیسی‌زبان می‌توانید نکات مهمی را درباره روانکارهای صنعتی را بخوانید.
برخی از ویژگی‌های کلیدی که باید در نظر گرفته شود، یک دسترسی با کنترل محدود است که به شما امکان می‌دهد چه کسی و چه زمانی بتواند وارد اتاق شده و از آن خارج شود. همچنین داشتن یک فضای ذخیره‌سازی مجزا برای ذخیره‌سازی انبوه، طبل، سطل و غیره ایده هوشمندانه‌ای است.
2. ذخیره‌سازی روغن فله
اولین قسمت از یک سیستم ذخیره‌سازی و جابجایی روان‌کننده که نیاز به توجه دارد، ذخیره‌سازی به صورت فله است. چه روانکار در یک مخزن 10000 گالنی و چه در درام‌های 55 گالنی نگهداری شود، بسیار مهم است که اطمینان حاصل شود که کیفیت روانکارها از طریق آلودگی یا ته‌نشین شدن مواد افزودنی کم نمی‌شود. حفظ کیفیت روانکار می‌تواند در میزان فروش و عرضه آن موثر باشد. در این صفحه می‌توانید روغن ایرانول، پارس، بهران سه مورد از پرفروش ترین روانکار را ببینید.
همچنین برای کمک به اطمینان از ماندن روانکارها در شرایط مطلوب، باید تعیین کرد که چه مقدار روانکار باید در یک زمان ذخیره شود. برای کمک به این فرآیند، مراحل خاصی را می‌توان به کار گرفت، مانند:
- میزان مصرف روانکار را تعیین کنید. مصرف آن، بسته به نوع صنعت و تجهیزات بسیار متفاوت خواهد بود. برای اطمینان از ذخیره مقادیر مناسب روان‌کننده‌ها در یک کارخانه، میزان مصرف باید تعیین شود.
- ظرفیت ذخیره‌سازی روان‌کننده را تعیین کنید. ظرفیت ذخیره‌سازی روانکار مورد نیاز به مصرف بستگی دارد، اما اغلب روان‌کننده‌ها خیلی کم یا بیش از حد در یک زمان ذخیره می‌شوند. ظرفیت ذخیره‌سازی مناسب باید ماندگاری را به حداکثر برساند.
- اگر فاصله زمانی کوتاهی بین سفارش و تحویل روانکار وجود دارد، روان‌کننده‌های کمتری را می‌توان در محل ذخیره کرد، اما اگر تا زمان تحویل باید مدت‌زمان زیادی سپری شود، مقدار روان‌کننده‌های ذخیره‌شده در محل باید طبق آن تعیین شود.
- هنگامی که میزان مصرف و ظرفیت ذخیره‌سازی مشخص شد، باید تصمیم گرفت که از چه نوع ظروف ذخیره‌سازی استفاده شود. ظروف ذخیره‌سازی با اندازه صحیح بازتاب مستقیم میزان مصرف و ظرفیت ذخیره‌سازی است. اگر میزان مصرف زیاد تعیین شود، یک مخزن بزرگ ذخیره‌سازی فله ممکن است بهترین نتیجه را داشته باشد، اما اگر میزان مصرف کم تعیین شود، یک سیستم ذخیره‌سازی روی قفسه یا درام‌های 55 گالن ممکن است بهترین گزینه باشد.
- برای تأسیسات کوچک‌تر که میزان مصرف کمی دارند، استفاده از ذخیره‌سازی درام می‌تواند بهترین انتخاب باشد.
نکات مهم در خصوص روش‌های استاندارد نگهداری روغن صنعتی، باید گفت که عوامل تاثیرگذار در چند دسته کلی تقسیم می‌شوند: اتاق و فضای نگهداری روغن، طبقاتی که روغن روی آن‌ها چیده می‌شود، توجه به جدید یا قدیمی بودن قوطی روغن‌ها؛ روغن‌های قدیمی‌تر باید زودتر مصرف شوند.
